ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕လယ္ခန္းမ ၂၀၁၄ စက္တင္ဘာလ ကိုးရက္ (၇၅) ႏွစ္ေျမာက္ ဦးဥတၱမ နိန္႔ အခမ္းအနားတြင္ ေက်ာ္ေဇာဦး ေျပာၾကားေသာ မိန္႔ခြန္း (၁)
-----------------------------------------------------------------------------
နိဒါန္း
=====
ေဒကနိန္႔ ၂၀၁၄-ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ကိုးရက္နိန္႔ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕လယ္ခန္းမမွာ က်င္းပေရ ေက်းဇူးရွင္ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ ပ်ံလြန္ေတာ္မူလားခေရ (၇၅)ႏွစ္ေျမာက္ အမွတ္တရနိန္႔အထိမ္းအမွတ္ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမနိန္႔ အခမ္းအနားကို တက္ေရာက္လာကတ္ေတ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူအေပါင္းရို႕ကို ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာ္ေဇာဦးက “သာလီစြပါ” လို႔ ရခိုင္ပိုင္ ႏႈတ္ဆက္ပါေရ။
ေဒကနိန္႔ ေဒနိန္ရာ ေဒအခမ္းအနားကို ကၽြန္ေတာ္လာစြာက၊ ေဒအခမ္းအနားမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို တာ၀န္ပီး ထားစြာက၊ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ အေၾကာင္းကို ဋီကာခ်ဲ႕ၿပီး ေျပာျပဖို႔မဟုတ္ပါ။ ဆရာေတာ္၏ ေက်းဇူးတရား တိကို ေအာက္မိန္႔သတိရေရအနီနန္႔ ဆရာေတာ္၏ ႏိုင္ငံေရးဘ၀ထဲက သင္ခန္းစာတခ်ိဳ႕ကို ထုတ္ႏႈတ္သံုးသပ္ဖို႔ နန္႔ ရခိုင္လူမ်ိဳးရို႕၏ လက္ရွိပစၥကၡကနိန္ နန္႔ အနာဂတ္ကို ဇာပိုင္လားကတ္ဖို႔လဲ ဆိုစြာကို သံုးသပ္ၾကည့္ဖို႔ ေျပာျပေဆြးေႏြးဖို႔အတြက္ အခမ္းအနားစီစိုင္သူတိက ကၽြန္ေတာ့္ကို တာ၀န္ပီးထားပါေရ။
“ခင္ဗ်ားတို႕ဆရာေတာ္ဘုရား လမ္းေဘးမွာ ဘယာေက်ာ္ေလးစားၿပီး ေသသြားရွာတယ္” ဆိုၿပီးေက ဆရာေတာ္ ကို မီလိုက္ေတ ေခတ္ၿပိဳင္ႏိုင္ငံေရးသမားတခ်ိဳ႕က စိတ္မေကာင္းျခင္းႀကီးစြာနန္႔ ေျပာကတ္ဆိုကတ္ေတလို႔ တစ္ဆင့္စကား တစ္ဆင့္နားနန္႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးပါေရ။
ေဒနိန္႔ေဒအခ်ိန္မာ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံ လို႔ ကမၻာမွာ ရပ္တည္နီေရႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံ ေပၚထြန္းလာဖို႔ အေရးမွာ ငါရို႕အခြင့္အေရးတိက ဇာခ်င့္တိ၊ ငါရို႕တိ ဇာပိုင္တိုက္ပြဲ၀င္ရဖို႔ ဆိုၿပီးေက ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးကို မ်က္စိဖြင့္ပီးခေရ . . . မီးရွဴးတန္ေဆာင္ ထြန္းညႇိၿပီး လမ္းျပခေရ . . . ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမစြာ ဘ၀နိဂံုးပိုင္းမွာ ဗမာႏိုင္ငံေရးသမားတိ၏ စြန္႔ပစ္ျခင္းကိုခံရၿပီးေက လမ္းေဘးမွာ အရူးတစ္ပိုင္းဘ၀နန္႔ ပ်ံလြန္ေတာ္မူ လားခရ ပါေရ။
ဆရာေတာ္ကို ျမန္မာလြတ္လပ္ေရး၏ မီးရွဴးတန္ေဆာင္လို႔ေတာင္မက၊ အာရွတိုက္၏ မီးရွဴးတန္ေဆာင္ လို႔ေတာင္ တင္စားေခၚေ၀ၚကတ္ပါေရ။ ဇာျဖစ္လို႔လဲ။ ထိုအခ်ိန္ထိုကာလက ၿဗိတိသွ် အဂၤလိပ္တိက တစ္ဆက္ တစ္စပ္တည္း အုပ္ခ်ဳပ္ထားေရ အိႏိၵယျပည္၊ ဘဂၤလားျပည္ နန္႔ ျမန္မာျပည္ရို႕ကို အဂၤလိပ္လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ရဖို႔ဆိုၿပီးေက အလင္းျပဦးေဆာင္ခေရ မီးရွဴးတန္ေဆာင္ပိုင္ ပုဂိၢဳလ္ႀကီး ျဖစ္ေတ အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါေရ။
ယေဂေလ့ေသာ ယင္းပုဂိၢဳလ္ႀကီး၏ မူလဘူတ ေမြးဖြားရာ ဇာတိ ရခိုင္ျပည္ နန္႔ ယင္းပုဂိၢဳလ္ႀကီး၏ ဇာတိ ေဆြမ်ိဳးညာတကာတိျဖစ္ေရ ရခိုင္အမ်ိဳးသားရို႕၏ ထြက္ရပ္လမ္းကို သီးသီးသန္႔သန္႔ ညႊန္ျပမပီးႏိုင္ခစြာကို ေတြ႕ရပါေရ။ ရခိုင္အမ်ိဳးသားရို႕၏ ထြက္ရပ္လမ္းကို ဆရာေတာ္အနီနန္႔ သီးသီးသန္႔သန္႔ ယင္းပိုင္မ်ိဳး ညႊန္ျပမပီးႏိုင္ခစြာေရ၊ ဥပမာပီးရဖို႔ဆိုေက ဖေယာင္းတိုင္တိေရ တစ္ခန္းလံုးကို အလင္းပီးပင္ ပီးေသာ္ျပားလည္း ယင္းဖေယာင္းတိုင္၏ ၿခီရင္းမွာ အလင္းမရေရ အေမွာင္ကြက္ေခ်တစ္ကြက္ရွိနိန္ပိုင္ေရွာင္ ျဖစ္ပါလိမ့္ေမ။
ရခိုင္ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္အနိန္နန္႔ ေဒကနိန္႔ ကၽြန္ေတာ္ ခံယူထားစြာက ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးကို အလင္းပီးဖို႔တာ၀န္က ကၽြန္ေတာ့္ရို႕တာ၀န္ မဟုတ္။ ဖေယာင္းတိုင္ၿခီရင္းမွာ ကြက္က်န္နိန္ေရ အေမွာင္ကြက္ ေခ်ကို အလင္းပီးဖို႔တာ၀န္ကရာ ကၽြန္ေတာ့္ရို႕တာ၀န္ျဖစ္ေတလို႔ ကၽြန္ေတာ္ခံယူပါေရ။
အသွ်င္ဘုရားေရ ၁၉၁၄ ေလာက္မွာ “ဂ်ပန္ျပည္” ဆိုေရ နာေမနန္႔ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံအေၾကာင္းကို စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ရီးသားထုတ္ေ၀ရာကနိန္ စၿပီးေက ဗမာျပည္မွာ လူသိလာခေရလို႔ ထင္ပါေရ။ ယင္းေနာက္ ၁၉၁၉ ေလာက္ ကပင္ စၿပီးေက ျမန္မာျပည္ အႏွံ႔အျပားမွာ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕တြန္းလွန္ေရးတရားတိကို ေဟာၾကားရင္း နာေမႀကီးလာပါေရ။ ထိုေခတ္ထိုကာလက အဂၤလိပ္တိ အုပ္ခ်ဳပ္ေတ အိႏၵိယျပည္၏ အစိတ္အပိုင္းတိျဖစ္ေတ ျမန္မာျပည္၊ ဘဂၤလားျပည္၊ (လက္ရွိ) အိႏၵိယႏိုင္ငံရို႕မွာ ၿဗိတိသွ်ရို႕လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ေအာင္ မရရသည့္နည္းျဖင့္ ႀကိဳးပမ္းသင့္ေရလို႔ ေဟာေျပာႏိႈးေဆာ္ေရအခ်ိန္မွာ ဆရာေတာ္ကို ဗမာလူမ်ိဳးတိက တစ္ခဲနက္ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ေထာက္ခံခကတ္ပါေရ။
ယေကေလးေသာ့၊ တြဲေရးခြဲေရး ျပႆနာမွာ ဆရာေတာ္ေရ ျမန္မာျပည္ကို အိႏၵိယျပည္နန္႔ တြဲထားေရးဘက္က ေထာက္ခံရပ္တည္ေရအခ်ိန္က စၿပီးေက၊ ဆရာေတာ္ကို ဗမာႏိုင္ငံေရးသမားတိ၏ ဗမာလူထု၏ ေထာက္ခံမႈစြာ ျပဳတ္က်ဆင္းလားခစြာျဖစ္ပါေရ။
မွတ္တမ္းမွတ္ရာ အတိအက် မဟိေကေလ့ေသာ့၊ လက္ဆင့္ကမ္းေျပာစကားတိအရ သိရစြာက၊ ဆရာေတာ္ကို ယင္းဗမာႏိုင္ငံေရးသမားတိ၏ အဆက္အႏြယ္တိက ေခါင္းကို ဒုတ္နန္႔ရိုက္ၿပီး သတ္ေတအတြက္ေၾကာင့္ ေခါင္း ဒဏ္ရာ ရၿပီးေက စိတ္မႏွံ႔ပိုင္ ျဖစ္လားခရပါေရ။၊ အရူးတစ္ပိုင္းဘ၀နန္႔ လမ္းတကာေလွ်ာက္ ဘိုသီဘတ္သီ ညစ္တီးညစ္ပတ္ သြားလာ ေလွ်ာက္လားနီခၿပီးခါမွ၊ “ခင္ဗ်ားတို႕ဆရာေတာ္ဘုရား လမ္းေဘးမွာ ဘယာေက်ာ္ေလး စားၿပီး ေသသြားရွာ တယ္” ဆိုေရအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူလားစြာျဖစ္ပါေရ။
အသွ်င္ဦးဥတၱမစြာ ရခိုင္ျပည္ပိုင္ ရခုိင္လူမ်ိဳးပိုင္ ေဒသအငယ္ေခ် နန္႔ လူဦးေရနည္းပါးေရ လူမ်ိဳးထဲက ေပၚထြန္းလာစြာ ျဖစ္ေကေလ့၊ အသွ်င္ဦးဥတၱမ၏ အရည္အခ်င္းစြာ ရခိုင္အဆင့္ေခါင္းေဆာင္ အဆင့္မ်ိဳးမဟုတ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအဆင့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးေတာင္မက၊ အာရွအဆင့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးျဖစ္ပါေရ။ ဘာသာစကား ရွစ္မ်ိဳးေလာက္ကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ေျပာတတ္ေတ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေတ။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတကၠသိုလ္တစ္ခု မွာ ပါဠိဘာသာ ပါေမာကၡ လုပ္ခေရပညာရွင္အဆင့္ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေတ။
ဗမာျပည္ထဲက လူထု ေဟာေျပာပြဲတစ္ခုမွာ ဆိုေက၊ ဗမာပိုင္တစ္ေခါက္၊ ဟိႏၵဴစတန္နီဘာသာနန္႔ တစ္ေခါက္ ကၽြမ္းက်င္သြက္လက္စြာ ေဟာေျပာခေရလို႔ မွတ္တမ္းတိမွာ တြိ႕ရေရ။ အိႏိၵယ၊ ျမန္မာ၊ ဂ်ပန္၊ တရုတ္ စေရ တိုင္းျပည္တိကို လွည့္လည္ သြားလာၿပီးေက တစ္လွည့္စီ ကိုင္လႈပ္နီခေရ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ပါေရ။
အဂၤလိပ္အစိုးရ၏ C.I.D စံုေထာက္ဌာနက ဆရာေတာ္အေၾကာင္းစုေဆာင္းရီးသြင္းထားေရ ဖိုင္တြဲအမွတ္ - ၃ A-1 OF 1927) ၏ အဆံုးပိုင္းမွတ္ခ်က္မွာ ေဒပိုင္ရီးသြင္းထားစြာကို တြိ႕ရပါေရ။ ဆရာဦးေအးသိန္း ရီးေရ စာအုပ္တစ္အုပ္မွာတြိ႕စြာပါ။ အဂၤလိပ္ဘာသာက နိန္ ဆရာဦးေအးသိန္း ဘာသာျပန္ထားစြာျဖစ္ေတ လို႔ ထင္ပါေရ။ ဖတ္ျပပါေမ။ “သူသည္ ေျပာမကုန္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ထား သန္မာခက္ထန္ၿပီး အလြန္အကၽြံ ေခါင္းမာသူတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးရရန္ ႀကိဳးပမ္းရာတြင္ ျဖစ္ႏိုင္သည့္နည္းအားလံုးျဖင့္ လုပ္မည့္သူျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးလူထုမ်ားအတြင္း အမ်ားႀကိဳက္ ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္ျဖစ္ေနျခင္း၊ သကၤန္း၀တ္လ်က္ ရွိေနျခင္း၊ အလြန္အစြန္းေရာက္ေသာ အယူမ်ားရွိေနျခင္း စသည္တို႔ေၾကာင့္ သူသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အႏၱရာယ္အႀကီးမားဆံုးေသာ ႏိုင္ငံေရး ဆူပူလံႈ႕ေဆာ္သူ အစစ္အမွန္ပင္ ျဖစ္ေနပါသည္” ဆိုၿပီးေက မွတ္တမ္းရီးသြင္းထားစြာကို တြိ႕ရပါေရ။
အဂၤလိပ္အစိုးရ၏ C.I.D စံုေထာက္ဌာန မွတ္တမ္းမွာ “သူသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အႏၱရာယ္အႀကီးမားဆံုးေသာ ႏိုင္ငံေရး ဆူပူလံႈ႕ေဆာ္သူ အစစ္အမွန္ပင္ ျဖစ္ေနပါသည္” ဆိုၿပီးေက မွတ္တမ္းရီးသြင္းျခင္းခံရေရ လြတ္လပ္ရီး တိုက္ပြဲ၀င္ အေစာဦးဆံုး ေတာ္လွန္ေခါင္းေဆာင္ဘ၀ကနိန္ၿပီးေက ေအနိန္႔ေအအခ်ိန္မွာ ဆရာေတာ္၏ ေက်းဇူးတရားအေၾကာင္းကို တစ္စက္ေခ်ေလ့ လူမသိစီခ်င္ေရ အုပ္ခ်ဳပ္သူတိက သမိုင္းစာမ်က္ႏွာတိကနိန္ ဆရာေတာ္ကို ဖယ္ထုတ္ ဖဲ့ထုတ္နိန္ကတ္ေတအတြက္ေၾကာင့္ ရန္ကုန္က ဦးဥတၱမပန္းၿခံေလးေသာ ကန္ေတာ္မင္ပန္းၿခံျဖစ္လားၿပီးေက အေခ်တိ၏ သမိုင္းဖတ္စာ စာအုပ္တိထဲကနိန္ၿပီးေကလည္း ဆရာေတာ္ကို ဖယ္ထုတ္နိန္ကတ္စြာကို ခံနိန္ရပါေရ။
အဂုကေတာ့ခါ ဆရာေတာ္၏ ဇာတိေဆြမ်ိဳး ရခိုင္အမ်ိဳးသားရို႕တိကေတာ့ခါ၊ ဆရာေတာ္က ေစတနာ ထားၿပီးေက လြတ္ေျမာက္စီခ်င္ခေရ ျမန္မာျပည္က ဗမာလူမ်ိဳးတိ၏ Burmanization နန္႔ ဆရာေတာ္ အနိန္နန္႔ လြတ္ေျမာက္ေရး ရစီခ်င္ခေရ ဘဂၤလားျပည္ဘက္က ဘဂၤလီကုလားတိဘက္ကလာေရ Islamization ရို႕ၾကားမွာ ညႇပ္ပိတ္မိၿပီးေက အေျခအေနဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးကိုေရာက္နိန္ပါေရ။
ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရး မၿပီးသီး
=================
ၿပီးခေရ ၾသဂုတ္လ(၁၃)ရက္နိန္႔ ၄၇-ႏွစ္ေျမာက္ ရခိုင္ျပည္ဆန္ျပႆနာနိန္႔ အထိမ္းအမွတ္ စစ္ေတြၿမိဳ႕က အခမ္းအနားတစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခပါေရ။ ယေလာက္ ဆန္ရီစပါးေပါမ်ားလို႔ ဓည၀တီလို႔ ေခၚတြင္ေရ ေဒသ မွာ စစ္ေတြလြင္ျပင္မွာ အျခားတပါးက လာေရာက္အုပ္စိုးခါမွ လူတိ ထမင္းငတ္ကတ္ရေရ။ ထမင္းငတ္လို႔ ဆန္ေတာင္းေရလူတိကို ေသနတ္နန္႔ ပစ္သတ္လို႔ လြန္ခေရ (၄၇) ႏွစ္က ၁၉၆၇-ခုႏွစ္မွာ လူႏွစ္ရာေက်ာ္ ေလာက္ စစ္ေတြၿမိဳ႕မွာ သီလားခရေရ။
ေအနီရာမွာ ေမးခြန္းတစ္ခုကို ေျဖၾကည့္ဖို႔လိုလာပါေရ။ ဇာပိုင္ ဇာအေျခအေနမ်ိဳးမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူတိေရ အုပ္ခ်ဳပ္ခံရေရလူတိ အငတ္ေဘးဆိုက္ေတ အေျခအေနကို ေရာက္စီတတ္ေလ။ ဇာပိုင္ ဇာအေျခအေနမ်ိဳးမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူတိေရ အုပ္ခ်ဳပ္ခံရေရလူတိ ထမင္းငတ္လို႔ စားစရာေတာင္းေက ပစ္သတ္တတ္ပါေလး။ အေျဖဟိ ပါေရ။ အေျဖကေတာ့ခါ အုပ္ခ်ဳပ္ေတလူတိစြာ တိုင္းတပါးသားျဖစ္နိန္ၿပီးေက အုပ္ခ်ဳပ္ခံရေရလူတိကို ကၽြန္လူမ်ိဳး လို႔ သေဘာထားေရအခါ ယင္းပိုင္ အငတ္ေဘးဆိုက္စြာ ပစ္သတ္ခံရစြာတိျဖစ္တတ္ကတ္ပါေရ။ ဥပမာအားျဖင့္ အိုင္ယာလန္ျပည္ကို ၿဗိတိသွ်အဂၤလိပ္တိ အုပ္ခ်ဳပ္ထားခေရကာလမွာ တစ္ႏိုင္ငံလံုးက အာလူးစိုက္ခင္းတိမွာ potato blight လို႔ေခၚေရ မိႈေရာဂါစြဲလို႔ အာလူစိုက္ခင္းတိအားလံုးပ်က္စီးလားလို႔ အိုင္းရစ္လူမ်ိဳးတိ ငတ္ျပတ္ နိန္ခ်ိန္မွာ ၿဗိတိသွ် အုပ္ခ်ဳပ္သူတိက လူမ်ိဳးတံုးေလာက္ေအာင္ ႏွိပ္ကြပ္စြာမ်ိဳး။ ဥပမာေနာက္တစ္ခုက ဘဂၤလားျပည္ကို အဂၤလိပ္တိ အုပ္ခ်ဳပ္နိန္စဥ္မွာ ဘဂၤလားအငတ္ေဘး (Bengal Famine) ျဖစ္ၿပီးေက လူ သိန္းခ်ီလို႔ သီကတ္ရစြာမ်ိဳးျဖစ္ပါေရ။
ယေလာက္ဆန္ရီစပါးေပါမ်ားေရ ရခိုင္ျပည္ကို ဓါးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ၿပီးေက ရခိုင္သားတိကို ငတ္ေအာင္လုပ္၊ ငတ္လို႔ဆန္ေတာင္းေက လူရာနန္႔ခ်ီေအာင္ပစ္သတ္၊ ၁၉၆၇-ခုႏွစ္ ရခုိင္ျပည္မာ အုပ္ခ်ဳပ္သူတိက ယင္းပိုင္မ်ိဳး လုပ္လိုက္စြာေရ အုပ္ခ်ဳပ္သူငါရို႕ေရ တိုင္းတပါးသားအုပ္ခ်ဳပ္သူတိျဖစ္ၿပီးေက မင္းရို႕တိစြာ အအုပ္ခ်ဳပ္ခံ ကၽြန္လူမ်ိဳး ျဖစ္ေတလို႔ ေျပာလိုက္စြာပင္ျဖစ္ေတ။ ကၽြန္ေတာ္ရို႕က သတ္မွတ္စြာမဟုတ္။ သူရို႕လုပ္ရပ္က သူရို႕ ဇာတိကို ေဖာ္ထုတ္ျပလိုက္စြာ ျဖစ္ေတ။
ေအး . . . ၊ ေျပာလိုက္ေမ။ ေဒကနိန္႔ ရခိုင္ျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္နိန္ေရ အုပ္ခ်ဳပ္သူတိေရ စစ္မွန္ေသာ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ စစ္မွန္ေသာ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓါတ္နန္႔ အုပ္ခ်ဳပ္စြာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ၊ မင္းရို႕ကကၽြန္ ငရို႕ကသခင္ ဆိုေရ ပံုစံမ်ိဳးနန္႔ အုပ္ခ်ဳပ္နိန္ေရ ဆိုေကေတာ့ခါ၊ ေျပာလိုက္ရပါလိမ့္ေမ။ သကၠရာဇ္ ၁၁၄၆-ခုႏွစ္ နတ္ေတာ္လဆန္း ကိုးရက္ စနီနိန္႔က စတင္ၿပီးေက၊ ေတာင္ကုတ္နယ္ တန္းလြဲေခ်ာင္းက က်ားရီ၀တ္ ေတာင္မင္းေက်ာ္ထြီး စတင္ဆင္ႏႊဲခေရ ေတာ္လွန္ေရးေရ မၿပီးဆံုးသိလို႔ ေျပာရပါလိမ့္ေမ။ ယၿပီးေက ကၽြန္ေတာ္ရို႕၊ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားအားလံုးရို႕ေရ ေတာင္မင္းေက်ာ္ထြီး၏ ေနရာကို ဆက္ခံ တာ၀န္ယူကတ္ေတ ေတာင္မင္းေက်ာ္ထြီး၏ အဆက္အႏြယ္မ်ားအျဖစ္ မိမိကိုယ္ကို ခံယူကတ္ေတ လို႔ ေျပာရပါလိမ့္ေမ။ ေနာက္ၿပီးေကတစ္ခါ ရခိုင္ျပည္ကို အဆက္ဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္ခေရ အုပ္ခ်ဳပ္သူတိအဆက္ဆက္၊ စစ္တိုင္းမွဴးအဆက္ဆက္ ယခု လက္ရွိ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္အုန္းအထိ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အဆက္ဆက္ တိကိုလည္း ရခိုင္ၿမိဳ႕၀န္နႏၵပက်န္၏ အဆက္အႏြယ္တိရာျဖစ္ေတလို႔ရာ ယူဆရပါလိမ့္ေမ။ ဘိုးေတာ္ ဗဒံုမင္း၏ တပ္တိ သိမ္းပိုက္အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ေျမာက္ဦးကနိန္ ရခုိင္တစ္ျပည္လံုးကို စတင္အုပ္ခ်ဳပ္ေတ ရခိုင္ၿမိဳ႕၀န္ နႏၵပက်န္၏ အဆက္အႏြယ္တိျဖစ္ေတ လို႔ရာ ယူဆရပါလိမ့္ေမ။
မီး၀သေဘၤာျဖစ္ရပ္ သင္ခန္းစာ
========================
ေနာက္တစ္ခု ေဒနိန္႔ ေဒနိန္ရာမွာ တစ္ခုတ္တရေျပာခ်င္စြာ တစ္ခုက ဇာေလးဆိုေက၊ ဘူးသီးေတာင္ ေဒသသူ ေဒသသားတိ ဘူးသီးေတာင္နယ္ကို ဦးစီးဦးရြက္ျပဳနိန္ေရလူတိအပါအ၀င္ ရခိုင္လူမ်ိဳး တစ္မ်ိဳးလံုးကို ဦးေဆာင္နိန္ ကတ္ရေရလူတိ ေခါင္းထဲမွာ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ မွတ္ထားသင့္ေရ အျဖစ္အပ်က္က မီး၀သေဘၤာျမဳပ္ေတ ျဖစ္ရပ္ ျဖစ္ပါေရ။
မီး၀သေဘၤာျမဳပ္ေတျဖစ္ရပ္ကို မမိန္႔ရံုမွ်မက၊ ယင္းျဖစ္ရပ္ေနာက္ကြယ္က အျဖစ္အပ်က္တိကိုပါ ၿခံဳငံု သံုးသပ္ ၿပီးေက လက္ရွိပစၥကၡနန္႔ အနာဂတ္အတြက္ အသံုး၀င္ေရ သင္ခန္းစာတိကို ဆြဲထုတ္ေလ့လာ အသံုးခ်ရဖို႔ ျဖစ္ပါေရ။
လြန္ခေရ (၇၂) ႏွစ္ေက်ာ္ကာလ ၁၉၄၂-ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ (၂၆) ရက္နိန္႔မွာ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕ဆိပ္ကမ္းနန္႔ ေကာင္းေကာင္းမ၀ီးေရ ကုလားပန္းဇင္းေခ်ာင္းတစ္ေနရာမွာ မီး၀သဘၤာျမဳပ္ၿပီးေက ရခိုင္သူရခုိင္သား ေလးရာ ေလာက္ အသက္ဆံုးရံႈးခကတ္ရေရ။ ယင္းနိန္႔ညဇာသား ဆယ္နာရီေလာက္မွာ ၿမိဳ႕ကို၀ိုင္းတိုက္ေတ ကုလားတိ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ သိခဂတ္ရေရ ရခိုင္သားတိ အေရအတြက္က ရီတြက္လို႔မရႏိုင္။
၁၉၄၂-ခုႏွစ္မွာ ေျမပုံၿမိဳ႕က စျဖစ္ေတ ကုလား-ရခိုင္ အေရးအခင္းစြာ ဘူးသီးေတာင္နယ္ကို ကူးစက္လာပါေရ။ ဖံုညိဳလိပ္ရြာက ရခိုင္တိအားလံုးလိုလို ကုလားတိဘားမွာ အသတ္ခံရၿပီးေက မဆိုစေယာက္အေရအတြက္ရာ ထြက္ၿပီးလို႔ လြတ္ေျမာက္ လားခေရ။
အေရးပိုင္ဦးေက်ာ္ခိုင္ကို ကုလားတိသတ္လို႔သီလားၿပီးေရ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘူးသီးေတာင္မွာရွိေရ ကရင္တပ္စု၊ ဘားမားေဗာ္လံတီယာတပ္သားတိနန္႔ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္တိစြာ ၿမိဳ႕ထက္က ရခိုင္လူငယ္တိနန္႔ ပူးေပါင္းၿပီးေက ၿမိဳ႕ေစာင့္ကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ႕ၿပီးေက၊ ေလးဘက္ေလးတန္က တိုက္ခိုက္နိန္ကတ္ေတ ကုလားတိကို နိန္႔ပါ ညဥ့္ပါ ခုခံကာကြယ္နိန္ခကတ္ပါေရ။
ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ရခိုင္ျပည္ေတာင္ပိုင္းကနိန္တက္လာေရ ဘီအိုင္ေအတပ္က ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ ဗိုလ္ရန္ေအာင္ ဦးေဆာင္ေရတပ္စြာ ဘူးသီးေတာင္ကို တက္လာေရ။
ဗိုလ္ရန္ေအာင္တပ္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာ ေဒသၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရးကို အေၾကာင္းျပၿပီးေက စစ္အမိန္႔တစ္ခု ထုတ္ျပန္ေရ။ “လက္နက္ဆိုလို႔ ဓါးတို တစ္ေခ်ာင္းေတာင္ ကိုင္ေဆာင္ထားျခင္းမရွိေစရ” ဆိုၿပီးေက အမိန္႔ထုတ္ျပန္ေရ။ ယၿပီးေက ဘူးသီးေတာင္ ၿမိဳ႕ကို ကုလားရန္ကနိန္ ခုခံကာကြယ္နိန္ကတ္ေတ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေဟာင္းတိနန္႔ ရခိုင္အရပ္သားတိဘားက လက္နက္တိအားလံုးကို သိမ္းယူေရ။ ေယအခါ ရခိုင္တိမွာ လက္နက္မဲ့ ျဖစ္လားခပါေရ။ ယေဂေလ့ေသာ ကုလားတိလက္ထဲမာက်ခါ ဂ်ပန္တိကို ခံတိုက္ဖို႔အတြက္ဆိုၿပီးေက ၿဗိတိသွ်က ထုတ္ပီးထားခေရ လက္နက္တိ ရွိနိန္ပါေရ။
ယင္းပိုင္လက္နက္သိမ္းၿပီးမ်ားမၾကာခင္မွာ ဗိုလ္ရန္ေအာင္တပ္ေရ မေျပာမဆို ဆိုင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္နန္႔ ၿမိဳ႕လူထု ကို တစ္ခုေလ့ မေျပာဘဲနန္႔ ဘူးသီးေတာင္ကနိန္ ဆုတ္ခြာၿပီး ေအာက္ဖက္ကို စစ္ေတြဖက္ကို ျပန္ဆင္းပါေရ။
ယင္းနိန္႔ ဘူးသီးေတာင္ဆိပ္ကမ္းမွာ သေဘၤာႏွစ္စီးကပ္လို႔ ဟိနိန္ပါေရ။ တစ္စီးနာေမက Progress ။ ေနာက္ တစ္စီး နာေမက မီး၀။ ယင္းႏွစ္စီးမွာ အင္ဂ်င္ပါေရ Progress သေဘၤာထက္ကို ဘီအိုင္ေအ တပ္သားတိ တက္ ကတ္ေတ။ ေနာက္ကလိုက္တက္ဖို႔ႀကိဳးစားေရ အရပ္သားတိကို ဘီအိုင္ေအတပ္သားတိက ေသနတ္နန္႔ ပစ္ေတ။ သီေတာ့မသီ၊ နည္းနည္းပါးပါး ဒဏ္ရာရစြာေလာက္ရာရွိေရ။ အင္ဂ်င္မပါေရ သေဘၤာ မီး၀သေဘၤာကို ႀကိဳးနန္႔ခ်ိဳင္ၿပီးေက ရွိ႕က Progress သေဘၤာက ႀကိဳးနန္႔ ဆြဲထားေရ။ ယင္းမီး၀သေဘၤာထက္ကို အရပ္သားတိ အလုအယက္တက္ကတ္ေတ။ သေဘၤာ၀မ္းေခါင္းမက်န္ လူအျပည့္။ ကံဆိုးခ်င္စြာက ယင္းမီး၀သေဘၤာ ၀မ္းေခါင္းမွာ အေပါက္တိဟိနိန္လီေရ။ ယင္းအေပါက္တိက ရီ၀င္လို႔ သေဘၤာ စျမဳပ္ေတ ဆိုစြာနန္႔ ရွိ႕က Progress က ႀကိဳးကိုျဖတ္ခ်ပလိုက္ေတ။
လူေလးရာေလာက္ရီျမဳပ္လို႔သီပါေရ။ ဆရာေတာ္ဦးပညာသီဟ အပါအ၀င္ လူငါးဆယ္ေလာက္ကိုရာ အသက္ကယ္လို႔ ရလုိက္ေတ။ ယင္းနိန္႔ညဇာသား ဆယ္နာရီမွာ လက္နက္ကိုင္ထားေရ ကုလားတိ ၀င္တိုက္ ေတ။ ရခိုင္သားတိ အတံုးအရံုးသီေရ။ ဘူးသီးေတာင္-ေမာင္ေတာစြာ ကုလားလက္ထဲကို လံုး၀က်လားခေရ။
ေဒ မီး၀သေဘၤာျဖစ္ရပ္မွာ ထုတ္ႏႈတ္ယူရဖို႔ သင္ခန္းစာတစ္ခုကို ေျပာျပခ်င္ပါေရ။ ယင္းသင္ခန္းစာကို ရခိုင္ ဆိုရိုးစကားေခ်တစ္ခု နန္႔ ေျပာျပခ်င္ပါေရ။ ကိုယ့္မွာမဟိေက ျပည္မွာမဟိ လတ္။ ေဖ့သာကိစၥကို ေျပာကတ္ ေတအခါ ကိုယ့္မွာမဟိေက ျပည္မွာမဟိ လို႔ ဆိုတတ္ကတ္ေတ။ ကိုယ့္မွာဟိမွ ျပည္မွာဟိေရလတ္။ ျပည္မွာဟိစြာကို အားမကိုးခင္ ကိုယ့္မွာဟိေအာင္ အရင္ႀကိဳးစားဖို႔လိုပါေရ။
ေဒဆိုရိုးစကား “ကိုယ္မွာမဟိေက ျပည္မွာမဟိ” ဆိုစြာေရ ေဖ့သာကိစၥတစ္ခုတည္းမွာရာမဟုတ္၊ မိမိကိုယ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ လက္နက္ ကိစၥမွာလည္း အတူတူဗ်ာလ္ျဖစ္ေတလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္ပါေရ။
ေနာက္ထပ္ႏိႈင္းယွဥ္ သင္ခန္းစာယူစရာျဖစ္ရပ္တစ္ခုကေတာ့ခါ ၂၀၁၂ ဇြန္လအတြင္းမွာ ဘဂၤါလီတိက ဘူးသီးေတာင္-ေမာင္ေတာမွာ တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စုတိကို လူမ်ိဳးတံုးသတ္ျဖတ္ဖို႔ႀကံစည္မႈျဖစ္ပြားခရာမွာ၊ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မွာက်ခါ ရခိုင္တိုင္းရင္းသား မဟုတ္ေတ နစက ကြပ္ကဲေရးမွဴးတိ၏အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ ထိထိေရာက္ေရာက္ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ တံု႔ျပန္မႈမလုပ္ႏိုင္ခေရအတြက္ေၾကာင့္၊ တိုင္းရင္းသားအခ်ိဳ႕ အသက္ ဆံုးရံႈး ခကတ္ရေရ။ ယေကေလ့ေသာ ယင္းအခ်ိန္က ဘူးသီးေတာင္မွာ ရခိုင္တိုင္းရင္းသား ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္တိက ထိထိေရာက္ေရာက္ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ တားဆီးႏိုင္ခလို႔ ဘဂၤလီတိဆူပူေသာင္းက်န္းၿပီးေက တိုင္းရင္းသားတိကို အသက္အႏၱရာယ္ရန္ရွာစြာ မျဖစ္ရေအာင္ ႀကိဳတင္တားဆီးႏိုင္ခေရ။
ယင္းအတြက္နန္႔ ေနာက္ေနာင္မွာလည္း ၁၉၄၂ မီး၀သေဘၤာျဖစ္ရပ္ ျဖစ္ၿပီးေက ရခိုင္သားတိ ဇာျဖစ္လို႔ အသက္ ဆံုးရံႈးခရေလဆိုစြာ နန္႕ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ၇၀အၾကာ ၂၀၁၂ ဘူးသီးေတာင္မွာ ရခိုင့္အသက္တိကို ကုလား သတ္ဖို႔ ဒဏ္ကနိန္ဇာပိုင္ ကာကြယ္ႏိုင္ခေလးဆိုစြာ ေဒျဖစ္ရပ္ႏွစ္ခုထဲက သင္ခန္းစာတိကို သံုးသပ္ရယူၿပီးေက မိမိရို႕ရခိုင္လူ႔အသိုက္အ၀န္းေရ စဥ္ဆက္မျပတ္ တည္တံ့ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းႀကံစည္ကတ္ဖို႔စြာကို ဘူးသီးေတာင္သူ ဘူးသီးေတာင္သားမ်ားအား ကၽြန္ေတာ္ တိုက္တြန္းလိုပါေရ။
ငွက္တို႔မည္သည္ ပ်ံရင္းေသ
==================
ဘူးသီးေတာင္-ေမာင္ေတာေဒသက ရခိုင္အပါအ၀င္ တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စု အားလံုးရို႕၏ အသက္ရွင္ ရပ္တည္ ေရး၊ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ တည္ၿမဲေရးဆိုစြာေရ အမွားအယြင္းအျဖစ္ လံုး၀မခံႏိုင္ေရ အနီအထားမွာ ဟိပါ ေရ။
ေဒပိုင္အနီအထားမွာဟိေရ လူ႔အသိုက္အ၀န္းကို ဦးေဆာင္ဖို႔ဆိုစြာ ရြီးေကာက္ပြဲတစ္ပြဲကိုႏိုင္ရံုသက္သက္ ရည္မွန္းေသာ ယင္းရြီးေကာက္ပြဲမွာႏိုင္ၿပီးေက ေဆာက္လုပ္ေရးကန္ထရုိက္တိလုပ္ၿပီးေက ခ်မ္းသာရံု သက္သက္ကို ရည္မွန္းေသာ ႏိုင္ငံေရသမားတိ လက္ထဲကို ၀ကြက္အပ္ပလိုက္ဖို႔ လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
ထိုနည္းတူစြာ ရခိုင္လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးလံုး၏ ကံၾကမၼာစြာလည္း ဘူးသီးေတာင္ေမာင္ေတာက ရခိုင္သားတိ ရပ္တည္နိန္ရေရ အနိန္အထားပိုင္ေရွာင္ လံုး၀ အမွားအယြင္းမခံႏိုင္ေရအနီအထားျဖစ္ပါေရ။ တစ္ပြဲတိုး ႏိုင္ငံေရးသမားတိ လက္ထဲကို ၀ကြက္အပ္လို႔ လံုး၀မရေရ အနီအထားျဖစ္ပါေရ။
ဆိုရိုးစကားတစ္ခြန္းဟိပါေရ။ “ငွက္တို႔သည္ ပ်ံရင္း ေသ၏။ လူတို႔သည္ ႀကံရင္းေသ၏” လို႔ဆိုပါေရ။ လူရို႕၏ လူ႕ေဘာင္ေလာကမွာ အႀကံႀကီးႀကီးႀကံၿပီး ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ေရလူတိက ေလာကကို စိုးမိုးထားစြာ ျဖစ္ပါေရ။ လူသတၱ၀ါေရ ဆင္ထက္ အႀကံႀကီးဥာဏ္ႀကီးေရအတြက္ေၾကာင့္ ဆင္ထက္ကတက္စီးၿပီးေက ဆင္ကို ခိုင္းႏိုင္စြာၿဖိဳက္ေတ။ အေမရိကန္စြာ ကမၻာမွာ အႀကံဥာဏ္အႀကီးဆံုးျဖစ္လို႔ ကမၻာဇာတ္ခံုမွာ ေအနိန္႔ ထက္ထိ အင္အားအႀကီးဆံုး ဇာတ္ေကာင္အနိန္နန္႔ ရပ္တည္ႏိုင္စြာျဖစ္ပါေရ။
လူ႔ဘံုခန္း၀ါမွာ အႀကံအစည္အမ်ိဳးမ်ိဳး ဥာဏ္အမ်ိဳးမ်ိဳးဟိကတ္ေတအနက္ အသက္ရွင္ရပ္တည္မႈအတြက္ တိုးတက္ႀကီးပြားမႈအတြက္ အေရးအႀကီးဆံုးဥာဏ္ကေတာ့ခါ မဟာဗ်ဳဟာေျမာက္ႀကိဳတင္ေျမာ္ျမင္ လွမ္း ၾကည့္ၿပီးေက ျပင္ဆင္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ေရ ဥာဏ္ျဖစ္ပါေရ။ strategic-minded လို႔ အဂၤလိပ္ပိုင္ ေျပာေက ရဖို႔ လား မေျပာတတ္ဗ်ာလ္။
ယင္းအခ်က္ အေရးႀကီးေရဆိုစြာကို ကမၻာေက်ာ္ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္က ေျပာဖူးပါေရ။ “ရိုးရိုးႏိုင္ငံေရးသမား (politician) ဆိုစြာ လာဖို႔ ရြီးေကာက္ပြဲ ေလာက္ကိုလွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ေရ။ ႏိုင္ငံျပဳသုခမိန္ (statesman) ဆိုစြာ ေနာက္လာဖို႔ မ်ိဳးဆက္တစ္ဆက္အထိ လွမ္းေမွ်ာ္လို႔ ၾကည့္ေရ” လို႔ဆိုပါေရ။
အနာဂတ္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လို႔ျမင္ႏိုင္ဖို႕အတြက္က ဒိဗၺစကၠဳဥာဏ္မလိုပါ၊ နတ္မ်က္စိ မလိုပါ။ မိမိရို႕လူမ်ိဳး၏ အ၀ီးအတိတ္ နန္႔ အနီးကပ္အတိတ္က ျဖစ္ပ်က္ခစြာတိကို ကံုကံုလံုလံု ထဲထဲ၀င္၀င္ သိရွိနားလည္ၿပီးေက၊ လက္ရွိမွာ ရွိနိန္ေရ ေျမျပင္အခင္းအက်င္း လက္တြိ႕အခ်က္အလက္တိနန္႔ သံုးသပ္ၾကည့္ၿပီးေက အနာဂတ္ကို လွမ္းေျမာ္ျမင္ႏိုင္ခေရ ေခါင္းေဆာင္မႈတိကို သမိုင္းမွာၾကည့္ေက တြိ႕ႏိုင္ပါေရ။
ဥပမာ - ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ေပၚလာေရ ကိစၥ၊ ဥပမာ - အစၥေရးက ဘင္ဂူရီယန္ ဂ်ဴးတိ အသတ္ခံရဖို႔စြာကို ႀကိဳသိနီေရ ကိစၥရို႕ကို နမူနာအျဖစ္ၾကည့္ႏိုင္ပါေရ။
ကမၻာမွာ ပထမကမၻာစစ္ျဖစ္ၿပီးေက ဒုတိယကမၻာစစ္ဘက္ကို ဦးတည္လားနိန္ေရအခ်ိန္ ၁၉၃၀ ေက်ာ္ေႏွာင္းပိုင္း ၁၉၄၀ ေလာက္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ ဗမာလူမ်ိဴးလက္နက္ကိုင္တပ္လို႔ လံုး၀မရွိသိ။ အဂၤလိပ္တိကို သစၥာဟိေရ ေတာင္ေပၚ တိုင္းရင္းသားတိကိုရာ အဂၤလိပ္တိက လက္နက္တပ္ဆင္ပီးထားေရ။ ကခ်င္လက္နက္ကိုင္ တပ္ရင္းတိ ဟိေရ။ ကရင္လက္နက္ကိုင္တပ္ရင္းတိ ဟိေရ။ ဗမာတိလက္ထဲမွာ လက္နက္လံုး၀မရွိ။ ဆိုေရအခါ . . . ယင္းအခ်ိန္ ယင္းကာလက ဗမာလူမ်ိဳးကို ဦးေဆာင္နိန္ေရမ်ိဳးဆက္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းရို႕ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ သခင္ျမရို႕ အစရွိေရ သခင္ေအာင္ဆန္းရွိက မ်ိဳးဆက္က အနာဂတ္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ေရအခါ၊ ကမၻာမွာ ျဖစ္ေပၚနိန္ေရ အေနအထားအခင္းအက်င္းအရ လာဖို႔ ေလးငါးႏွစ္ကာလမွာ အေျပာင္းအလဲအႀကီးႀကီး ျဖစ္လာဖို႔စြာကို လွမ္းျမင္ေရ။ ယင္းပိုင္အေျပာင္းအလဲအႀကီးႀကီးျဖစ္လာေရအခါ ဗမာတိ လက္ထဲမွာ လက္နက္ရွိနိန္ဖို႔လိုေရ။ ယင္းပိုင္ေျမာ္ျမင္တြက္ဆခ်က္နန္႔ သခင္ေအာင္ဆန္းရို႕ပိုင္ လူငယ္တိပါ၀င္ေရ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ကို စစ္ပညာသင္ဖို႔ေစလႊတ္ၿပီးေက ဘီအိုင္ေအတပ္ကို ထူေထာင္စြာျဖစ္ပါေရ။ ဘီအိုင္ေအတပ္စြာ ဗမာတပ္ျဖစ္ပါေရ။
တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုပါ၀င္ေသာ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ အနိန္နန္႔ ထူေထာင္ခစြာ မဟုတ္။ ဗမာလူမ်ိဳးတပ္မေတာ္ အနိန္နန္႔ ထူေထာင္ခစြာျဖစ္ပါေရ။ ဘီအိုင္ေအ၏ အျမဴေတျဖစ္ေသာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ကိုၾကည့္လိုက္ . . . ။ အားလံုးဗမာတိ ေဂ်းယာ။ ယင္းပိုင္ ဗမာလူမ်ိဳး အေျခခံေရ တပ္မေတာ္ကို ထူေထာင္ၿပီးေက ႏိုင္ငံေရးအရ ဗမာဦးစီးေသာ လြတ္ေျမာက္ေတ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ျဖစ္ေအာင္ ထူေထာင္ဖို႔လမ္းကို ခင္းႏိုင္ခကတ္ေတ။ ယင္းအတြက္နန္႔ပင္ အဂု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ တိမွာ ေျပာကတ္စြာကိုၾကားရေရ၊ လက္ရွိတပ္မေတာ္ကို ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ ျဖစ္ေအာင္ အသြင္ေျပာင္းဖို႔ လိုေရ လို႔ ေျပာကတ္ ဆိုကတ္စြာတိကို ၾကားရစြာျဖစ္ပါေရ။
_____Coral Arakan News
.jpg)
.jpg)
